Afgelopen vrijdag was het ein-de-lijk zover! Lisa kwam naar Alkmaar voor een weekendje gezelligheid. Maar voordat de pret kon beginnen moest er gewoon gewerkt worden. Met Lisa had ik afgesproken om haar op te halen op het station en omdat haar trein op 17.04 uur aankwam en ik normaliter tot 17.00 uur werk wilde ik wat eerder weg van kantoor. Helaaaaaas kwam daar iets tussen waardoor ik wat haastend naar het station moest lopen. Gelukkig werk ik vlakbij het station en hoefde Lisa niet al te lang op me te wachten. We besloten om naar happy italy te gaan en omdat het nog redelijk vroeg was hoefde we niet te wachten.

Na onze heerlijke pizza zijn we boodschappen gaan doen en daarna naar huis gelopen. Even m’n huisje showen en wat drinken en daarna Chantal appen, want met haar zouden we gaan borrelen in de stad. Zo gezegd zo gedaan! Om half 9 spraken we af op het Waagplein. Daarna hebben we een super gezellig avondje gehad bij Mojo’s! Nadat we gedag zeiden tegen Chantal, zij moest nog terug naar Amsterdam, wilden we een filmpje kijken. Het werd Gooische Vrouwen.

De volgende ochtend hebben we ontbeten met croissantjes en zijn we de stad in gegaan. Het was heerlijk weer en hoe kan je beter van het weer genieten dan op het water? Juist, dat kan niet en dus besloten we een rondvaart door de grachten te doen. Als échte toeristen gingen we de grachten van Alkmaar door! Daarna heerlijk geluncht bij Anne en max, wederom op de boot. En toen, alle straatjes en winkeltjes af, niet zomaar, want we hadden een doel. We gingen op zoek naar zonnebrilkoordjes. Deze konden we niet vinden en dus besloten we het volgende: we ontwerpen ze zelf en laten ze maken. And so we did! Daarna nog een ijsje gegeten en al brainstormend weer naar huis gelopen. Inmiddels was het alweer een uur of 5 en omdat Lisa nog zo’n 2 uur in de trein moest zitten voor ze thuis was, was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen.

Ik heb een top weekend gehad met veel gezelligheid.

En die zonnebrilkoordjes? Daar ga je binnenkort nog veel meer over horen! Stay tuned.

Dikke kus,
Kirsten