Er was eens een tijd dat ik aardig sportief was. Zo heb ik op turnen gezeten en aan dansen gedaan, m’n zwemdiploma’s a, b en c gehaald en jaren fanatiek handbal gespeeld. Toen ik 16 was en besloot om met handballen te stoppen werd dat sportieve aardig minder. Omdat ik vond dat ik wel moest blijven bewegen ging ik met mijn beste vriendinnen fitnessen. Dit was echter niet een heel denderend succes omdat we meer aan het praten waren dan aan het sporten. Wel erg gezellig, niet heel effectief.

De jaren daarna heb ik nog allerlei sporten geprobeerd maar nu ben ik dan toch weer twee keer (soms zelfs drie keer) per week in de sportschool te vinden. Samen met mijn zus ga ik naar Basic-fit en daar doen we ons uiterste best om heel serieus, full focus er voor te gaan.

Onlangs hadden we het op kantoor over sporten en over het doen van push ups. Ook al kunnen we ons niet meer precies herinneren hoe we er op kwamen, we hebben een heuse challenge bedacht. Omdat er een paar collega’s wat minder sporten dan de andere, is het een zeer haalbare challenge (al zijn daar de meningen over verdeeld); elke dag een extra push up. Dat wil zeggen, vorige week maandag zijn we begonnen met 1. Dinsdag werden dit er dus 2. Etc etc. Omdat het wel leuk moet blijven zijn zaterdag en zondag vrij. Je hoeft op deze dagen dus geen push ups te doen. Het mag natuurlijk wel, maar deze tellen niet mee. Vandaag zijn we alweer bij 6. Bij elke 10 hebben we een heus controle moment op kantoor (I feel the pressure).

Ons doel? 100 push ups.

Wish me luck!

Liefs,

Kirsten