Zes dagen wild kamperen in de natuur in Varmland (Zweden) terwijl je met een kano van eiland naar eiland hopt. Een avontuur die al het uiterste in je naar boven haalt, maar een die ik zeker nooit, maar dan ook nooit meer zal vergeten!

The Canoe Trip

Toen ik afgelopen winter tijdens een regenachtige dag weer eens de metro naar m’n stage pakte en ik mijn Facebook pagina opende, werd mijn aandacht naar een gesponsord bericht over the Canoe Trip getrokken. Mensen in een kano op een uitgestrekt meer, midden in de natuur met op de achtergrond een prachtige zonsondergang. Een printscreen was al snel gemaakt en ik had ook maar gelijk een x aantal mensen getagd om te kijken of zij net zo enthousiast waren voor een nieuwe uitdaging als ik. Gelukkig vond ik in mijn oud collega een goede partner om deze zomer een aantal nieuwe avonturen aan te gaan.

Inpakken en wegwezen

De weersvoorspellingen waren niet al te goed, maar dat mocht de pret niet drukken! De potten bonen, doperwten en andere groentes waren ingeslagen en de reis kon beginnen. In Varmland aangekomen kregen we uitleg over de omgeving, de regels in het natuurgebied, hoe we de gasbrander moesten gebruiken en vooral hoe we moesten kanoën. Ondanks dat ik niet vaak in een kano heb gezeten, maar toch wel aardig sportief ben, dacht ik dat het geen probleem zou zijn. Maar eenmaal de kano ingeladen met onze spullen en de eerste slagen op het water, bleek het toch zwaarder dan ik dacht. Terwijl de eerste kano’s al op de eerste eilanden waren, stuntelden wij nog van links naar rechts door de baai heen.

Rollercoaster aan gedachten

‘Jeetje, moet ik dit echt 6 dagen gaan doen?’ ‘Zullen we elke dag deze tegenwind hebben?’ ‘Ga ik dat stuur op die boot ooit nog uitvinden?’ ‘Godverdomme, wat doe ik toch verkeerd?’

Gedachten die als een rollercoaster door mijn hoofd raaste. Ik sprak ze niet allemaal uit, maar ze waren er wel! Totdat ik ging nadenken over waarom ik deze trip ook alweer wilde maken: de natuur, het wildkamperen, een nieuwe uitdaging, primitief leven en vooral het oermens in me naar boven laten komen terwijl ik geniet van de stille, prachtige natuur met een beeldschone zonsondergang. Ik gaf mijzelf een schop onder m’n hol en vertelde dat ik dit kon, dat WIJ dit konden en dat we ervan zouden genieten!

Wild kamperen

Tja, wild kamperen. Ik zou het oprecht iedereen aanraden! De eerste nacht was best wel spannend. Vooral Dada (mijn partner in crime) vond de plaats waar we waren aangekomen nogal eng. De stilte, de kans op wilde beesten en vreemde mensen die langs zouden kunnen komen zorgde ervoor dat zij niet helemaal kon ontspannen. Ik daarentegen vond het heerlijk. Daar waar mijn energielevel in de kano daalde, leefde ik op onze kampeerplaats weer helemaal op. De stilte en rust waren zo aandoenlijk dat de grijns van mijn gezicht niet is weggegaan. Beeld je maar eens in dat je op een stuk land je eigen kano aanlegt, je tent neerzet, je eigen hout bij elkaar sprokkelt, je eigen vuurtje maakt, vervolgens je eigen eten bereid en deze opeet terwijl de zon langzaam ondergaat. Letterlijk een zijn met de natuur en even beseffen dat je niet veel nodig hebt om te kunnen genieten. Doordat je niet veel bij je hebt, kan je ook niet veel anders dan om je heen kijken en genieten van wat er om je heen gebeurd.

Oermens

Daar waar ik aan het begin van The Canoetrip nog even twijfelde of dit wel echt voor mij was weggelegd, kan ik nu met volle overtuiging zeggen dat ik dit fantastisch vond! Kanoën naar je eindbestemming wanneer je eigenlijk denkt dat je niet meer kunt, gelijk bij aankomst van je bestemming je tent opzetten en op de automatische piloot weer opzoek naar het beste hout dat je maar kunt vinden om vervolgens zelfstandig je eigen vuurtje te maken en je eigen eten te bereiden. Ik verbaas mij er iedere keer weer over dat ik steeds makkelijker uit een backpack kan leven en dat ik zoveel meer kracht bezit dan ik soms zelf voor ogen heb. Twintig kilometer kanoën om vervolgens als je zware spullen naar boven te sjouwen en hout te staan hakken alsof je nooit anders hebt gedaan. Ik kan wel zeggen dat mijn inner-oermens tijdens deze reis naar boven is gehaald en dat ik oprecht kan zeggen dat ik er iedere seconde van heb genoten! Want hoe pittig sommige momenten ook waren, hoe vaker je dingen buiten je comfort zone maar blijft herhalen, hoe makkelijker het wordt (zelfs wildplassen went).